Bu çalışmanın amacı, okul öncesi çocuklara verilen satranç eğitiminin dikkat düzeylerine etkisinin olup olmadığını incelemektir. Bu amaçla araştırma, nicel araştırma modellerinden ön test-son test kontrol gruplu deneysel desene göre yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini okul öncesi eğitim alan 80 çocuk oluşturmuştur. Çocukların dikkat düzeylerini belirlemek için FTF-K Dikkat Testi kullanılmış ve veriler bağımsız gruplar t-testi ile analiz edilmiştir. Eğitim öncesinde deney grubundaki çocuklara satranç eğitim planı hazırlanmış ve çocuklara 60 saat satranç dersi verilmiştir. Çalışmanın başlangıcında her iki gruptaki çocukların dikkat düzeyleri değerlendirilmiş ve ön test puanları arasında anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Eğitim sonrasında kontrol ve deney grubundaki çocukların son test ve izleme testi puanları karşılaştırılmıştır. Deney ve kontrol grupları arasında son test ve izleme testi dikkat puanlarında deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Bu bulgulara dayanarak satranç eğitiminin okul öncesi çocukların dikkat düzeylerini artırmada önemli bir etken olduğu sonucuna varılmıştır.

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de okul öncesi döneme yönelik geliştirilen sosyal beceri eğitim programlarını inceleyen lisansüstü tezlerin mevcut durumunu ortaya koymaktır. Çalışma, nitel araştırma desenlerinden sistematik derleme yöntemiyle yürütülmüş olup, YÖK Tez veri tabanında belirlenen ölçütleri karşılayan 45 tez analiz edilmiştir. Verilerin incelenmesinde betimsel içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Bulgular, sosyal beceri programlarına yönelik tezlerin özellikle 2020 sonrası dönemde belirgin bir artış gösterdiğini ortaya koymuştır. Tezlerin çoğunluğunun deneysel desenle gerçekleştirildiği, karma yöntemlerin sınırlı olduğu belirlenmiştir. Araştırmalarda çoğunlukla 5-6 yaş grubuna odaklanıldığı, daha küçük yaş grubuna yönelik araştırmaların ise oldukça sınırlı olduğu tespit edilmiştir. Tezlerde yer alan sosyal beceri eğitim programlarının sürelerinin genellikle 8-12 hafta aralığında değiştiği, kullanılan ölçme araçlarının büyük oranda davranış temelli ve öğretmen değerlendirmesine dayalı ölçeklerden oluştuğu görülmüştür. İncelenen tezlerde en sık araştırılan değişkenlerin sosyal beceriler ve alt boyutları olduğu, buna karşın duygu düzenleme, öz düzenleme ve sosyal problem çözme gibi becerilerin ise sınırlı düzeyde ele alındığı belirlenmiştir. Bu bulgular doğrultusunda, gelecekte daha bütüncül içeriklere sahip, uzun süreli ve erken yaş gruplarını da kapsayan sosyal beceri programlarının geliştirilmesine; ayrıca programların etkililiğini farklı boyutlarıyla ortaya koyabilmek için karma yöntem araştırmalarına ağırlık verilmesine ihtiyaç duyulduğu sonucuna ulaşılmıştır.