Erken çocukluk dönemi, çocukların var olan yeteneklerini, ilgi ve ihtiyaçlarını keşfetmek, gelişimlerini desteklemek ve ebeveynlerle olan ilişkilerini arttırmak için eşsiz bir fırsat sunmaktadır. Çocukların erken dönemde edindikleri beceri ve yeterliklerin onların bir sonraki öğrenmelerinin de temelini oluşturduğu bilinmektedir. Matematik becerileri, günlük yaşamda sıkça karşılaştığımız sayı, işlem, uzamsal algı ve geometri, ölçme, parça-bütün konularını ve eşleştirme, sınıflama, gruplama, karşılaştırma ve sıralama gibi birtakım matematiksel becerileri kapsamaktadır. Çocukların bireysel özellikleri matematik başarısını oldukça iyi tahmin edebilse de, bu yeterliklerin gelişimi üzerinde eğitimin etkisi göz ardı edilemez. Çocuklara matematik becerilerinin kazandırılmasında formal eğitimin yanında okul dışında yürütülen etkinliklerin ve çocuğun çevresi ile girdiği etkileşimlerin etkisi oldukça fazladır. Öyle ki çocuğun keşfetme alanları, öğrenme düzeyi ve hızı, ailesinin ve diğer çevresinin ona sunduğu fırsatlar ve onu ne kadar desteklediğiyle yakından ilişkilidir. Bu anlamda çocuğun matematiksel gelişiminde, doğduğu andan itibaren ilk çevresi olarak kabul edilen aile ve ev sayısallık ortamı önemli görülmektedir. Bu çalışmada erken çocukluk döneminde matematik becerilerinin gelişiminde ailenin rolü ve ev ortamının önemine ilişkin alanyazında yer alan çalışmalar farklı yönlerden ele alınarak araştırma sonuçları incelenmiştir. Araştırmalardan elde edilen sonuçlara göre, erken çocukluk döneminde çocuklarını zengin uyaranlar ve çevre olanakları ile destekleyen ailelerin çocuklarının matematik becerilerinin geliştiği görülmektedir. Ev ortamına ek olarak, ailenin matematiğe yönelik tutumunun, içinde bulunulan sosyo-ekonomik durumun ve eğitimin çocukların matematiğe yönelik tutum ve inançlarında etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.